vrijdag 20 november 2009

Het dilemma van de leerkracht

Waar gaat het met het onderwijs naar toe?
Waar komt ons onderwijs vandaan?
Wat is goed onderwijs?
Moeten we onderwijs definiëren in leerlijnen waarlangs de ontwikkeling wordt gemeten en vastgelegd. Of moeten we uitgaan van de natuurlijke nieuwsgierigheid van het gezonde kind dat zingt: "Mijn spelen is leren"
Wordt er geleerd in de vrije ruimte, of wordt er geleerd dankzij de controle?

Vandaag had ik een gesprek over de manier waarop een digitale leeromgeving moet worden ingericht. Bovenstaande dilemma's blokkeerden dat gesprek op belangrijke momenten. Via internet wordt al zoveel materiaal aangeboden op verschillende (educatieve) sites; moet je nog wel de ambitie hebben om daar een besloten leer omgeving tegen aan te zetten? Mijn gesprekspartner stelde dat de controle op het leren, het beheer van de resultaten het belangrijkste element van onderwijs is. Dit mist hij in de vrije internet omgeving, daarom heeft hij de ambitie om een totaal structuur te ontwerpen en beschikbaar te stellen. Alle leermateriaal wordt -gestructureerd volgens de kerndoelen- aangeboden.
Het is een lovenswaardige ambitie... denkend vanuit de lesgever.

Eerder schreef ik al over nieuwe ontwikkelingen die van invloed zijn op de toekomst van onderwijs. Maar ook ontwikkelingen zoals de vertaaltool of het ultra revolutionaire spellingsprogramma van Google Wave gaan het onderwijs inhoudelijk sterk beïnvloeden.
Als elke leerling dit soort tools tot zijn of haar beschikking heeft, moeten wij ons afvragen of- en op welke manier wij de leerling nog moeten ondersteunen.
Of ben ik nou een cultuur/onderwijs pessimist?
Ik ben in elk geval razend benieuwd naar het antwoord op die laatste vraag!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten